Bangkok and Koh Tao

In de afgelopen dagen heb ik weer genoeg meegemaakt in het prachtige Thailand. Nadat ik mijn vorige verslag vermeldde dat ik last had van een behoorlijke jetlag, heeft die dag toch nog een andere wending gekregen. Simen (in mijn vorige verslag dacht ik dat het Simon was) en ik besloten om onze eerste dag in Bangkok te vieren. Nadat we wat hadden gegeten, gingen we opzoek naar een gezellige bar. De ligging van ons hotel was niet in het centrum, maar meer in een buurt met voornamelijk ‘locals’. Toch zag het er op het eerste gezicht erg gezellig uit met verschillende barretjes. Na rondgekeken te hebben, besloten we een biertje te drinken bij een leuk uitziende bar. De bar leek meer op een huiskamer door al de banken die er stonden. We bestelden een biertje en gelijk kregen we aandacht van een paar dames. Ze kwamen bij ons zitten en dronken bier, wat verder geen probleem was. Nadat we eens goed rond hadden gekeken, zagen we alleen maar dames. Er begon een belletje te rinkelen.. Nadat we aangaven dat we verder zouden gaan kijken en de rekeningen vroegen, werden de Thaise dames een beetje chagrijnig. Uiteindelijk moesten we een dikke rekening betalen voor het bier van ons, van de Thaise dames en voor het feit dat ze bij ons aan de tafel zaten. Welcome to Thailand!! Uiteindelijk hadden we nog een gezellige bar gevonden waar we in contact kwamen met een paar ‘locals’. Het werd een latertje, maar we hadden de volgende dag verder toch niets in de planning staan.

De volgende dag besloot Simen om ook een vlucht naar Koh Samui te boeken voor vrijdag. Via internet kon hij een goedkoop ticket binnenslepen. Er was alleen één probleem, hij was vergeten het te bevestigen terwijl hij al had betaald. De hele middag is hij bezig geweest om zijn vlucht op te eisen en ik ben de hele middag bezig geweest met het terugkrijgen van mijn backpack. Nadat ik al bijna de moed had opgegeven, kreeg ik een telefoontje van het vliegveld. Mijn backpack was terecht! Ik weet nog steeds niet wat er fout is gegaan, maar ze hebben mijn tas naar het hotel gebracht en dat was een grote zorg minder! Simen heeft zijn vlucht ook nog teruggekregen, dus het was een goede dag voor ons. Verder maakte we er een relaxte dag van met een beetje sporten en zwemmen. S’avonds besloten we om een local restaurant uit te proberen. Simen vertrouwde het niet helemaal met z’n maag en bestelde niks. Ik besloot om een mix te nemen van vis en vlees. Het eten werd al snel uitgeserveerd en ik begon te eten. Het was niet bijzonder en ik dacht nog wel dat ik het Thaise eten zo lekker vond… Terwijl ik aan het eten was, lachte twee Thaise mensen, die naast ons zaten, mij uit. Ik vroeg wat er aan de hand was en het bleek dat ik moest wachten op een pan om het rauwe vlees nog te koken, typische actie voor mij! De thaise vrouw legde mij uiteindelijk uit hoe je het moest eten en wat lekker was om erbij te nemen. Erg aardige mensen en het werd een leuk gesprek!

Na het eten besloten we om weer op stap te gaan omdat het onze laatste dag is in Bangkok (zo is er altijd een reden). Er was echter één probleem dit keer. Simen moest om 5 uur op het vliegveld zijn en ik om kwart over 6. Daar was verder niks meer aan te doen, dus we probeerden een nieuwe bar uit. Bij deze bar kon je 3 liter bier bestellen om te delen. Dat klonk ons goed in de oren, dus we hebben er uiteindelijk twee besteld. Het begon steeds gezelliger te worden en na een tijdje keek ik op me klok, het was al half 4. Simen besloot om in één keer door te gaan naar het vliegveld en ik pakte nog even twee uurtjes slaap. Gelukkig had het hotel een wekdienst en ik vroeg of ze me 6 o’clock (of zoals de Thaise mensen zeggen: 6 a cock) wakker konden maken. Bij het opstaan keek ik nog steeds een beetje dubbel en dat maakte het niet makkelijker om de juiste vlucht op het vliegveld te vinden. Het kwam allemaal goed en in het vliegtuig kon ik nog mooi even een uurtje slapen.

Wanneer ik aankwam op Koh Samui zag ik alleen maar palmbomen en een prachtig strand. Het is een klein vliegveld maar het zag er heel mooi uit. Het was nog even schrikken omdat mijn bagage weer later kwam dan gepland, maar dit keer ging het gelukkig nog goed. Op Koh Samui moest ik een uur wachten op de bus. Deze bus bracht mij naar de pier, waar de catamaran vertrekt naar Koh Tao. Tijdens de reis kon ik mijn ogen maar moeilijk open houden. Dat was jammer want we gingen langs een paar prachtige eilandjes. Gelukkig (niet dus) werd ik om het kwartier wakker gemaakt door iemand die een hotel of duikschool aan het promoten was.

Op Koh Tao ging ik meteen opzoek naar mijn stagebedrijf Impian Divers. Er zijn verschrikkelijk veel duikscholen op dit eiland, maar gelukkig kon ik Impian al vrij snel vinden. Ik had al een tijd contact via de mail met de eigenaar Robert, maar nu zag ik hem voor het eerst (eigenlijk de tweede keer, maar de eerste keer kan ik me niet meer herinneren). Ik kreeg een hartelijk ontvangst en het is een hele aardige man! Hij liet me gelijk de duikschool zien en hij had ook al een kamer voor mij geregeld. De kamer ziet er erg mooi uit! Ook gaf Robert nog een kleine rondleiding op de brommer over de belangrijke dingen (zoals supermarkt) in de buurt. Iedereen rijdt hier trouwens op een brommer, dat is soms best gevaarlijk in het verkeer. Helemaal in Bangkok.

S ’avonds heb ik nog gegeten met twee duikleraren van Impian Divers. Het lijkt me een heel gezellig team en ik heb nu al zin om morgenochtend mijn eerste duik te doen! Ik kan nog zoveel meer vertellen, maar ik ga nu slapen. Ik wil morgen niet meer zo moe zijn namelijk. Foto’s heb ik iets te weinig gemaakt tot nu toe, maar ik zet er morgen of overmorgen wel een paar op facebook.